Welkom bij onze Lichtceremonie. De link voor de live-dienst via Zoom is verlopen en verwijderd.
Maar hieronder kunt u nog luisteren naar verschillende onderdelen uit de dienst.
We wensen u een gezegende kerst en hopen dat u deze kunt vieren met dierbaren.
Onderaan de dienst staat nog een paar extra muziekstukken om van te genieten.
Lichtceremonie december 2021
1. Welkom en aansteken van het Licht:
2. Savitri leest gedicht voor:
3. Lied Shaavim – Jorindha
Als we vrede willen op aarde, zullen we daar zelf aan moeten werken. Daarover ging bovenstaand gedicht. We zullen dan zélf moeten werken aan verzoening en aan herstel van wat gebroken is. Vrede komt niet zomaar uit de lucht vallen, het is aan ons om over onze afkeuring en wrok te stappen en de andere mens een hand toe te steken.
Daar geeft dit lied hieronder een voorbeeld van. Het is opgenomen in een dorp in Israël. Dit lied gaat over gelijkwaardigheid. Gelijkwaardigheid, ondanks verschillen. De vertaling van de woorden, leest u onder de video. Onderaan de dienst vind u nog een tweede versie van dit lied, dat deels gezongen wordt in het Hebreeuws en deels in het Arabisch.
4. Vertaling van het Israëlische Lied Shaavim:
Jorindha leest de vertaling voor van de Hebreuwse tekst van het lied Shaavim.
5a. Tekst over Toon Hermans door Annemieke:
Hieronder kunt u de gekozen tekst over Toon Hermans beluisteren, via het audiofragment. En de tekst staat onder de foto uitgeschreven, zodat u deze desgewenst kunt (mee) lezen. Dit moment is gekozen, omdat het zo mooi vertelt hoe alles met alles verbonden is. En als we dat diep van binnen kunnen voelen, wordt het gemakkelijker om onszelf niet altijd op de eerste plaats te zetten, maar om daadwerkelijk de andere mens als onze gelijke, als onze broeder of zuster te behandelen.
Toon wandelde op een dag door een weiland bij Kekerdom aan de Waal, stond even stil en haalde diep adem. Plotseling realiseerde hij zich dat hij zijn adem haalde uit die ene en dezelfde ruimte waar alle leven in ademt: mensen, dieren, bomen, planten en bloemen en dat de mens geen ‘afzonderlijkheid’ is.
Het was een enorm diep gevoel, een mystieke ervaring, waardoor hij zich plotseling niet meer zo afzonderlijk in de schepping voelde staan. Hij ging zich een deel van het geheel voelen en op duizenden manieren verbonden met het landschap, de natuur en ook met God. Hij voelde dat de lucht die hij inademde een geschenk was dat hij weer teruggaf aan planten en dieren. Er kwam een diep besef dat hij één met de natuur was, met al het levende.
“Zo wil ik mens zijn, zei hij. Ik zie het blad, maar ook het zien is geen afzonderlijkheid. Het is het LICHT dat mij in staat stelt te zien. In de leegte van ons ‘afzonderlijkheidsgevoel’ treedt de volte van de verbondenheid. De boom voelt het als ik onder zijn takken schuil. De bloem weet het dat ik haar bewonder. Verbondenheid is liefde”
Die liefde associeerde Toon onmiddellijk met God want dat had hij vroeger al op school geleerd: God is liefde.
Door deze sterke natuurervaring veranderde er veel in Toons denken. Het ‘heelheidsidee’, het idee dat het hele leven op aarde uit dezelfde bron put en door eenzelfde kracht bewogen wordt, kwam er centraal in te staan. Hij bleef er over nadenken en schreef dat niets alleen is in de natuur, dat eenzaamheid niet bestaat, dat alles samenspeelt met alles.
5b. Gedicht van Toon Hermans:
Dit nieuwe, grote inzicht in die wei in Kekerdom haalde Toon met een ruk uit zijn beslommeringen over zichzelf en zijn werk.
De natuurervaring kwam centraal te staan bij Toon. Hij moest voortaan de natuur in, wandelen, liggen, staan. Hij ging eenvoudige yogaoefeningen doen. Hij plantte zijn voeten wijdbeens op de aarde en probeerde de kracht van de natuur te voelen en in zich op te nemen. Hij boog zich voorover, kwam langzaam overeind en hief de handen gespreid op naar de lucht. Hij wilde voelen.
Zijn Godsbegrip veranderde hierna ook. Hij werd er minder Rooms Katholiek van. Toon voelde de aanwezigheid van God sterker in de kathedraal van de natuur dan op zondag in de parochiekerk en al helemaal niet meer in de preek van meneer pastoor.
Hij zei: “ik bedoel met die God de onuitlegbare en niet te verwoorden mysterieuze kracht die in al het levende aanwezig is”
Dit alles werd op gang gebracht na die mystieke ervaring in die wei in Kekerdom waar Toon rondgelopen had met het gevoel dat hij een leeggelopen fles water was. Na een paar weken was het of in de lege fles nieuw water kwam. Helder water dat opsteeg. “op een dag was de fles boordevol vers, helder water en ik ging de dingen anders zien dan voorheen” Toon voelde zich herboren!
6. Lied ‘O, Holy night’:
Dit lied hebben we gekozen als aansluiting op de tekst van Toon Hermans. Het stromende water symboliseert de doorgaande stroom van het leven. Het is waardevol wanneer we daar in deze tijd heel bewust van kunnen zijn; de stroom van het leven is continu.
(En voor wie nu denkt: ‘Ach, die arme schat, die staat daar maar met haar voetjes in het koude water’ zoals wij ook dachten, weet dan dat zij gewoon rubberen laarzen aanheeft met lekker dikke (geitenwollen(?) sokken). 🙂 Dan kunnen we die zorg loslaten en mee laten stromen met het water…
7. Bijdrage Nathan: Licht in ons hart:
In een science fiction roman las ik onlangs het volgende;
We moeten ons niet verstoppen in het duister omdat we bang zijn voor de vonk binnen in ons. De oplossing ligt niet in het doven van die vonk, maar in het leren beheersen daarvan.
Dit deed mij denken aan een bekend gedicht van Marianne Williamson:
Mij niet verstoppen in het duister, niet bang zijn voor het licht, mijn licht niet onder de korenmaat zetten zoals een uitspraak van Jezus is. Dit is voor mij de oproep van kerst en de oproep van onze jaarlijkse lichtceremonie gesymboliseerd met het doorgeven van het licht aan elkaar. Het grootste wonder is telkens weer, als er 1 kaars in de donkere kerk is aangestoken, dan is het duister weg.
Voor als ik weer terug val in die angst, in dat ongeloof is een gedicht van Rilke mij behulpzaam
Neem je voor om
Altijd weer
Opnieuw te beginnen
Om een beginner te zijn
8. Moment om uw eigen kaarsje aan te steken:
Eén kleine kaars kan een hele kerk verlichten. Eén kleine wens geeft de wereld hoop.
We hebben tijdens het samenzijn kaarsjes aangestoken en elkaar mooie wensen toegewenst.
U kunt ook zelf, op welk moment u deze dienst ook luistert, een kaarsje aansteken en innerlijk stilstaan bij uw eigen wens; een wens voor uzelf, voor een dierbare, voor de wereld. Of een dank voor wat u innerlijk heeft verrijkt, wat u troost of bemoediging schonk, wie u een vriendelijk gebaar gaf. Een goede wens, bemoedigende gedachten zijn een positieve bijdrage aan de wereld, die, net als het licht, zal uistralen naar de wereld om ons heen…..
9. Afsluitende lied ‘Als alles duister is’ door gospelkoor Alemet:
Dit is het einde van de bijeenkomst
We wensen u allen een hele fijne kersttijd, waarin het Licht van binnen steeds sterker kan worden.
En voor het nieuwe jaar wensen we u toe dat het Licht u mag vergezellen en uw pad mag verlichten!
Aanmelden voor de nieuwsbrief:
Vond u dit een fijne dienst en wilt u op de hoogte blijven van toekomstige activiteiten? Meld u zich dan aan voor de nieuwsbrief:
Extra muziek om te beluisteren:
Hieronder nog een andere versie van het lied ‘Gelijkwaardigen’ van Ilay Boetner. Hier gezongen in het Hebreeuws én Arabisch.